Ash Amin: Nadzwyczajnie zwyczajne. Działanie na polu ekonomii społecznej

Tomasz Geodecki: Pomiar innowacyjności gospodarki przy użyciu pośrednich i bezpośrednich wskaźników innowacji

Tomasz Hoffmann: Prawne podstawy systemu kontroli administracji w Polsce 

Renata Kaminska-Labbe, Catherine Thomas, Bill McKelvey: Odnowa kompetencji organizacyjnych na przykładzie polskich firm postsocjalistycznych w okresie transformacji gospodarczej

Aneta Kargol-Wasiluk: Teoria dóbr publicznych a paradygmat ekonomii sektora publicznego

Jacek Klich: Wokół dysfunkcji zarządzania samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej

Wybór tekstów klasycznych [On Certain Dysfunctions in the Management Jan Kooiman: (Współ)rządzenie socjopolityczne

Współczesne zarządzanie publiczne jest efektem ewolucji państwa i ewolucji administracji publicznej. Towarzyszy temu zmieniająca się rola jednostki (obywatela) – to nie tylko wyborca, petent czy konsument, ale coraz bardziej interesariusz. Zarządzanie publiczne nie polega na utrwalaniu określonego porządku lecz na skutecznym kierowaniu wieloma złożonymi zmianami, które – choć niezbędne – nie są ani oczywiste, ani zdeterminowane. Jest fenomenem, którego rozpatrywanie wymaga interdyscyplinarnych i wielowątkowych badań. Nowy kwartalnik ma stworzyć przestrzeń dla naukowej debaty nad tym fenomenem. Redakcja wyraża nadzieję, że znajdzie się w nim miejsce na rozważania konceptualne i teoretyczne, ale także na rzetelne i wnikliwe studia empiryczne, zwłaszcza porównawcze.

Współczesne zarządzanie publiczne jest efektem ewolucji państwa i ewolucji administracji publicznej. Towarzyszy temu zmieniająca się rola jednostki (obywatela) to nie tylko wyborca, petent czy konsument, ale coraz bardziej interesariusz. Zarządzanie publiczne nie polega na utrwalaniu określonego porządku,  lecz na skutecznym kierowaniu wieloma złożonymi zmianami, które choć niezbędne nie są ani oczywiste, ani zdeterminowane. Jest fenomenem, którego rozpatrywanie wymaga interdyscyplinarnych i wielowątkowych badań.

Współczesne zarządzanie publiczne jest efektem ewolucji państwa i ewolucji administracji publicznej. Towarzyszy temu zmieniająca się rola jednostki (obywatela) – to nie tylko wyborca, petent czy konsument, ale coraz bardziej interesariusz. Zarządzanie publiczne nie polega na utrwalaniu określonego porządku lecz na skutecznym kierowaniu wieloma złożonymi zmianami, które – choć niezbędne – nie są ani oczywiste, ani zdeterminowane. Jest fenomenem, którego rozpatrywanie wymaga interdyscyplinarnych i wielowątkowych badań.
Nowy kwartalnik ma stworzyć przestrzeń dla naukowej debaty nad tym fenomenem. Redakcja wyraża nadzieję, że znajdzie się w nim miejsce na rozważania konceptualne i teoretyczne, ale także na rzetelne i wnikliwe studia empiryczne, zwłaszcza porównawcze.

Współczesne zarządzanie publiczne jest efektem ewolucji państwa i ewolucji administracji publicznej. Towarzyszy temu zmieniająca się rola jednostki (obywatela) – to nie tylko wyborca, petent czy konsument, ale coraz bardziej interesariusz. Zarządzanie publiczne nie polega na utrwalaniu określonego porządku lecz na skutecznym kierowaniu wieloma złożonymi zmianami, które – choć niezbędne – nie są ani oczywiste, ani zdeterminowane. Jest fenomenem, którego rozpatrywanie wymaga interdyscyplinarnych i wielowątkowych badań.
Nowy kwartalnik ma stworzyć przestrzeń dla naukowej debaty nad tym fenomenem. Redakcja wyraża nadzieję, że znajdzie się w nim miejsce na rozważania konceptualne i teoretyczne, ale także na rzetelne i wnikliwe studia empiryczne, zwłaszcza porównawcze.